Rai Benjamin ในโลกของตัวเอง

Rai Benjamin ใช้ชีวิตโดยมีรากฐานอยู่ในสองโลกที่แตกต่างกัน บนลู่วิ่ง เขาคือหนึ่งในนักวิ่งข้ามรั้ว 400 เมตรที่เร็วที่สุดในประวัติศาสตร์ แต่ทีมวิ่งผลัด 4x400 ของเขาก็สร้างผลงานที่น่าจดจำที่สุดครั้งหนึ่งในประวัติศาสตร์อเมริกาเช่นกัน (ตัวอย่างล่าสุดคือการวิ่งผลัดที่ปารีสปีที่แล้ว ซึ่ง Rai วิ่งในฐานะไม้สุดท้ายได้อย่างน่าทึ่งด้วยเวลา 43.13 และสามารถยันการกลับมาอย่างดุเดือดของบอตสวานาได้สำเร็จ) เขาสวมเสื้อทีม USA ด้วยความภาคภูมิใจ แต่ในขณะเดียวกัน เขาก็เป็นลูกชายที่น่าภาคภูมิใจของผู้อพยพชาวแอนติกาที่สร้างชีวิตของตัวเองขึ้นมาในย่านบรองซ์ Rai จะเข้าแข่งขันวิ่งข้ามรั้ว 400 เมตรที่โตเกียวเพื่อชิงแชมป์โลกครั้งแรก แต่ตัวตนของเขาในฐานะนักกีฬานั้นผูกพันอย่างลึกซึ้งกับความสัมพันธ์หลายด้านที่เขาแบกรับ ทั้งในฐานะนักกีฬาที่เป็นปัจเจกบุคคลและทีมเมท เป็นดาวรุ่งชาวอเมริกันและลูกชายของพ่อแม่ชาวแคริบเบียน และด้านล่างนี้ Rai จะพูดถึงตัวตนในฐานะนักกีฬาของเขา ช่วงเวลาที่เขาได้ค้นพบความจริงระหว่างฤดูกาล 2024 ที่ไม่แพ้ใคร และเหตุผลที่เขาให้คุณค่ากับทีมเหนือสิ่งอื่นใด

แต่ไหนแต่ไรมา ผมได้สัมผัสว่าอะไรที่ทำให้กรีฑาพิเศษ ทั้งในฐานะกีฬาประเภทเดี่ยวและทีม ตอนที่ผมอายุมากพอที่จะเข้าแข่งขันในระดับนานาชาติเป็นครั้งแรก ผมได้ลงแข่งในนามของแอนติกาที่ยูเครนในการแข่งขัน World Youth Championships ซึ่งเป็นประสบการณ์ที่ยอดเยี่ยมโดยรวม แต่ตอนนี้ผมเพิ่งตระหนักว่าผมขาดความรู้สึกของความเป็นหนึ่งเดียวกับทีมเมท ผมเห็นทีม USA ที่ทุกคนสนุกสนานร่วมกันและทำในสิ่งที่ต้องการ ผมรู้ตัวว่าตัวเองขาดองค์ประกอบของการอยู่ร่วมกันเป็นทีม ตอนนั้นผมอายุ 15 ปี อยู่ตัวคนเดียวในห้องพักโรงแรมในต่างแดน สำหรับการแข่งขันใหญ่ครั้งแรก การมีทีมเมทที่กำลังเผชิญกับสิ่งเดียวกันกับคุณ ในขณะที่คุณกำลังลงแข่งประเภทเดี่ยว เป็นสิ่งสำคัญมาก

ความรู้สึกของความเป็นหนึ่งเดียวกันนี้เองที่ทำให้ผมเลือกที่จะลงแข่งให้กับทีม USA เพื่อนๆ ของผมทุกคนลงแข่งให้ทีม USA และผมก็อยากเป็นส่วนหนึ่งของสิ่งนั้น การย้ายสังกัดเป็นกระบวนการที่ยาวนาน ผมต้องใช้เวลาถึงสองฤดูกาลเต็มในระดับมหาวิทยาลัยก่อนที่จะได้รับการอนุมัติ ผมจำได้แม่นว่าตอนที่ได้ข่าวอยู่ที่ไหน ผมนั่งอยู่ในห้องเรียนภาษาสเปนตอนแปดโมงเช้า เป็นอะไรที่แย่มาก ทุกคนกำลังสัปหงกอยู่ ทันใดนั้นก็มีอีเมลเด้งขึ้นมา: การย้ายสังกัดได้รับการอนุมัติ การได้เป็นตัวแทนทั้งของแอนติกาและสหรัฐอเมริกาเป็นส่วนสำคัญในเรื่องราวชีวิตของผม การได้ลงแข่งในนามของประเทศบ้านเกิดของครอบครัวช่วยให้ผมมีเส้นทางที่เปลี่ยนมุมมองในชีวิต ทั้งในฐานะนักกีฬาและในมุมมองส่วนตัว 

การย้ายจากนิวยอร์กมาลอสแองเจลิสเพื่อเข้าเรียนมหาวิทยาลัยนั้นต่างกันราวกับกลางวันและกลางคืน ตอนที่ผมขึ้นรถหลังจากลงเครื่องที่สนามบิน LAX ผมเห็นถนนที่มีหกเลนเป็นครั้งแรก ดวงอาทิตย์สาดส่องตลอดเวลา ไม่มีเมฆบนท้องฟ้า และมีร้าน In-N-Out อยู่ทุกหนแห่งที่มองไป ซึ่งดูเหมือนเป็นชีวิตที่คุณเห็นแต่ในทีวีเท่านั้น แล้วพอได้ลงสนามแข่ง เด็กพวกนี้วิ่ง 400 เมตรด้วยเวลา 45 วินาที และวิ่งผลัดด้วยเวลา 3 นาที 15 วินาที ผมรู้สึกแบบ โห ที่นี่คืออีกระดับหนึ่งเลยจริงๆ" ผมภูมิใจกับการเป็นคนฝั่งตะวันออก แต่ผมพร้อมที่จะได้สัมผัสกับความเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมแบบนั้นเมื่อมาถึง UCLA และ USC เพราะผมรู้ว่าผมจะเติบโตขึ้นในฐานะนักกีฬาแข่งขัน 

นักกีฬาน่ะถ้ามีสักหนึ่งฤดูกาลที่โดดเด่นจนกลายเป็นจุดหมายของอาชีพก็ถือว่าโชคดีแล้ว การมีโอกาสถึงสองฤดูกาลนั้นหายากยิ่งกว่า ฤดูกาล 2024 เป็นปีที่พิเศษสำหรับผม ผมไม่เคยแพ้ในการแข่งขันข้ามรั้วเลย ผมทำเวลาที่เร็วที่สุดในโลกได้ถึงสองครั้ง และการวิ่งผลัด 4x400 ที่ปารีสก็เป็นหนึ่งในการแข่งขันที่ดุเดือดที่สุดที่ผมเคยลงแข่งมา แต่ฤดูกาล 2018 ที่ USC นั้นมหัศจรรย์มาก เวลาวิ่งกลางแจ้งของฉันรวดเร็ว และทีมวิ่งผลัด 4x400 นั้น [Michael Norman, Ricky Morgan และ Zach Shinnick] ก็พิเศษมากตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่ช่วงกลางของฤดูกาลเหล่านั้นเป็นเวลาหกปีที่เปลี่ยนผมในฐานะนักกีฬา และเป็นช่วงเวลาที่ยากลำบากที่สุดในอาชีพของผมเพราะอาการบาดเจ็บที่มีมากมาย บางอย่างต้องเปลี่ยนไป ผมไปหาโค้ช Joanna Hayes ก่อนฤดูกาล 2024 และบอกเธอว่า "ฟังนะ ปีนี้ผมแค่อยากสนุกอีกครั้ง ผมไม่อยากคิดอะไรมาก ผมแค่อยากจะลงแข่ง รักษาตัวให้แข็งแรง และสนุกกับการวิ่งในสนามอีกครั้ง" ด้วยความที่เป็นโค้ชที่ยอดเยี่ยม เธอจึงนั่งลงกับเทรนเนอร์ของผมและวางแผนสำหรับฤดูกาลนี้ มันเหมือนกับว่ามีใครมาเปิดสวิตช์ให้ผมได้กลับมาเป็นตัวเองอีกครั้ง