Het klinkt als de openingszin van een goede mop. "Twee van de beste hardlopers aller tijden wandelen een tuin binnen." En wanneer Eliud Kipchoge en Faith Kipyegon gaan zitten — op blauwe kunststof tuinstoelen op de weelderige groene binnenplaats die ze helpen onderhouden in het kamp van Global Sports Communication — kunnen ze niet ophouden met lachen. "Niet deze man!" roept Faith, met een brede grijns op haar gezicht. "Echt niet, hij blijft maar praten!"
Het warme, joviale gesprek is typerend voor de relatie tussen mentor en leerling en zou wel eens de reden kunnen zijn waarom deze twee hardlopers zo hard werken. Ze leven en trainen samen, hier in het kamp in het Keniaanse Kaptagat, van maandag tot zaterdag, week in, week uit, en leggen honderden kilometers af terwijl ze met hun teamgenoten wonen. Ondanks al het gelach is de band tussen Eliud en Faith geworteld in focus en discipline, twee kwaliteiten die ze beiden in overvloed hebben. Ook hebben ze allebei een G.O.A.T.-status.
Even een uitleg: in 2019 werd Eliud Kipchoge de eerste ooit die een marathon liep in minder dan twee uur, waarmee hij critici die tot dan volhielden dat zo'n prestatie onmogelijk was, versteld deed staan. Hij won Olympisch goud op de marathon in Rio in 2016 en in Tokio in 2020, vestigde het wereldrecord op de marathon in Berlijn in 2022 en won 15 van de 19 marathons waaraan hij wereldwijd deelnam. Zijn wereldwijde strijdkreet is om "van de wereld een hardloopwereld te maken" en legioenen volgelingen te laten zien dat "geen mens beperkt is".
Faith Kipyegon is drievoudig Olympisch kampioene op de 1500 meter (de enige die ooit driemaal goud won op deze afstand), voormalig wereldrecordhoudster op de 5000 meter en wereldrecordhoudster op zowel de 1500 meter als de één mijl. Als we elkaar spreken is ze volop in training voor haar grootste prestatie tot nu toe. In juni wil Faith, met de begeleiding en niet-aflatende steun van Eliud, de eerste vrouw ooit worden die de 4-minutengrens verbreekt, door de afstand onder de vier minuten te lopen.
Met teamgenoten en vrienden als Eliud en Faith is het nooit saai om over training, inspiratie en dromen te praten en we waren dan ook verheugd om met de twee in gesprek te gaan. Tenminste, zolang ze elkaars oogcontact konden vermijden. Op dat moment nam gelach weer de overhand.
"Eliud heeft mij laten zien dat grenzen er zijn om te worden verlegd. Dus dat ga ik ook proberen, en ik doe er alles voor."
Faith Kipyegon
Maisie Skidmore: Faith, vertel eens hoe je op het idee voor dit project bent gekomen.
Faith Kipyegon: We [zeiden], met het team: "We hebben alles bereikt!" Drie Olympische gouden medailles. Medailles voor wereldkampioenschappen. Ik ben de beste hardloper op de baan, de snelste 1000 meter, de snelste 1500. Ik zei: "Wat kan ik nog meer bereiken?" We besloten dat het hoog tijd was om na te denken over het empoweren van meisjes en het inspireren van de volgende generatie om barrières te doorbreken.
MS: Wat zei Eliud toen je hem dat vertelde?
FK: Eliud is net een computer! Ik weet niet wie het hem verteld heeft, maar hij had mijn gedachten al gelezen. Misschien had hij die gedachte ook, dat ik iets kon proberen om mijn nalatenschap te verstevigen. Toen ik het hem vertelde, zei hij: "Ik denk dat je een goed besluit hebt genomen."
Eliud Kipchoge: Na 1:59 zei ik tegen iedereen: ''Nu weet je wat je moet doen! Je kunt komen, je kunt trainen, je kunt de marathon onder de twee uur lopen [net als ik]." Nu komt er een nieuwe uitdaging voor vrouwen. Het komt aan op vertrouwen. Ik ben zo blij dat Faith verder durft te denken en klaar is om te proberen de mijl onder de vier minuten te lopen. Dit is de kans van haar leven. Faith gaat in wezen naar de maan en komt terug naar de aarde, en dat gaan we [dan] samen vieren. Op die cruciale dag zal de wereld vier minuten lang verenigd zijn. We gaan het vier minuten lang vieren. We maken de wereld vier minuten lang mooi.
MS: Jullie hebben een mentor-leerlingrelatie.
EK: Ja, we delen veel.
FK: Hij geeft me steun, aanmoediging en inspiratie. Als ik weet dat hij [iets van deze omvang] al heeft geprobeerd en het is gelukt, dan moedigt me dat aan. De gedachte dat Eliud het heeft gedaan sterkt me, en ik denk dat ik het ook kan.
EK: Weet je, ik denk dat de systemen het belangrijkst zijn. Faith heeft het echte systeem al gebouwd. Het is alsof je een brug oversteekt om aan de andere kant te komen. De systemen zelf zijn de brug. Faith hoeft er alleen maar op te stappen en over te steken naar de andere kant. Dus onze taak is om haar te motiveren, haar te vertellen wat goed is en ervoor te zorgen dat haar geest kalm is. De geest is het moeilijkst om onder controle te houden, maar Faith is gefocust.
MS: Hoe overwin je de mentale drempels?
EK: De psychologische kant wordt bepaald door wat je tijdens de training hebt gedaan. Als je de juiste doelen bereikt en plezier haalt uit het trainen, wordt de andere kant — het psychologische deel — heel gemakkelijk. Het moment waarop je het ene bereikt, zal je ook helpen het andere te bereiken.
MS: Hoe voelt het nu, Faith, om te praten over wat je probeert te doen?
FK: Het voelt geweldig. Samen zijn met Eliud, samen zijn met iemand die het heeft geprobeerd en het heeft bereikt, heeft me erg geïnspireerd. Eliud heeft mij laten zien dat grenzen er zijn om te worden verlegd. Dus dat ga ik ook proberen, en ik doe er alles voor. Aan de zijde van Eliud en het team staan, met onze coach, en op een gezonde manier trainen — het is makkelijker voor mij, omdat het team achter me al succesvol is geweest.
MS: Hoe ga je het na afloop vieren?
EK: Een van onze waarden in het kamp is dat we de tijd nemen om onze overwinningen te vieren. We willen dat Faith de missie volbrengt en dat ze geschiedenis schrijft. Vervolgens nemen we de hele geschiedenis in ons op en vieren we feest.
MS: Hoe heb jij het gevierd, Eliud, nadat je een tijd van 1:59 liep?
EK: Ik beëindigde mijn feestje bij de finish. Het voelde alsof er een miljard mensen waren. Ik wilde het met iedereen vieren en ik denk dat dat de beste plek is om dat te doen. Hetzelfde geldt voor Faith; als ze over die lijn gaat, met iedereen erbij — alle mensen die kijken op tv, online, live, iedereen — zal daar de meeste energie zijn. Het is goed om dat moment te vieren en zo iedereen in de wereld die kijkt te laten meegenieten.
MS: Jullie kennen elkaar al tien jaar. Konden jullie het meteen al goed met elkaar vinden?
EK: Ja, we hadden een goede band. Het enige probleem was dat ik op de weg was en zij op de atletiekbaan, dus in het begin was het een beetje moeilijk om contact te maken met elkaar. Zij deed haar ding en ik het mijne.
FK: Ik ben hier in 2019 begonnen, nadat ik terugkwam van zwangerschapsverlof. Ik heb zoveel geleerd. Teamwork is het belangrijkste, maar ook samen plezier maken in het kamp. Dat is wat we hier doen.
MS: Jullie werken al heel lang samen met jullie coach, Patrick Sang — Eliud 23 jaar en Faith zes jaar. Wat voor rol speelt hij voor jullie?
EK: Een coach kan het leven van een atleet veel meer beïnvloeden dan een ouder; ik denk dat hij ons meer heeft beïnvloed dan waar we vandaan komen. We zijn hier vijf en een halve dag per week en we gaan hier met elkaar om. Patrick speelt een vaderrol voor ons. Dat is de echte impact die hij heeft gehad.
FK: Eliud zei het al — Patrick is als een vader, hij heeft ons echt begeleid. Hij weet wat het beste voor ons is.
MS: Coach Patrick vertelde me dat jullie in veel opzichten op elkaar lijken. Zijn jullie het daarmee eens?
EK: Zo heb ik het nog nooit bekeken! Ja, misschien lijken we op elkaar qua focus en doel in het leven.
FK: Ik denk... [lacht] Ik denk dat we op elkaar lijken in de zin van dat we weten hoe we op het juiste moment op de juiste plaats moeten zijn. Als het tijd is om in het kamp te zijn, zijn we in het kamp en als het tijd is om te trainen, zijn we aan het trainen. Dat hebben we van elkaar geleerd.
MS: Aangezien jullie hier zo dicht op elkaar wonen, kunnen jullie elkaar goed lezen. Wat doen jullie om de stemming erin te houden?
EK: Als ik merk dat Faith een dipje heeft, praat ik gewoon met haar. Ze is makkelijk in de omgang en binnen vijf minuten lacht ze alweer. Dan is ze de stress vergeten [lacht].
FK: Eliud kan mijn gedachten lezen. Soms, als ik hier binnenkom en niet hard praat of lach, misschien ergens mee zit, zegt hij: "Ik denk dat iets je dwarszit. Vertel eens?" Ik voel me dan vrij om het met hem te delen, want hij is als een broer. Ik ben hier de hele tijd bij hem. Ik luister naar hem, en na twee minuten lach ik alweer. Dan gaan we door en focussen we ons op de dag.
MS: Eliud, wat is het meest betekenisvolle dat je hebt geleerd van het werken met Faith?
EK: Het meest betekenisvolle is dat ze risico's neemt. Faith gaat alles aan wat zich aandient. Dat is het mooie aan haar.
MS: En jij, Faith?
FK: Wat ik van Eliud heb geleerd is dat discipline hebben de sleutel is tot elk succes. Werk hard, elke keer. En wees jezelf.