Icoon Shelly-Ann Fraser-Pryce liep haar laatste 100 meter op haar eigen voorwaarden
- 15-9-2025
Afbeeldingen: Sofieke van Bilsen
Toen de sprinter met de meeste medailles op de 100 meter ooit voor de laatste keer de baan op stapte, zei ze tegen zichzelf dat ze er klaar voor was, dat ze sterk was en dat dit haar wedstrijd zou worden. De volgende seconden zouden de bekroning van haar hele carrière worden.
Met groen, geel en zwart haar achter zich aan wapperend en haar gouden nagels voor zich uitgestrekt, schoot Shelly-Ann Fraser-Pryce, de zelfverklaarde 'dochter van de aarde' die bij haar allerlaatste finish haar haar in de kleuren van haar land droeg, uit de startblokken tijdens de finale van de wereldkampioenschappen in het tot de nok gevulde Japanse Olympisch Stadion in Tokio. Ze eindigde haar carrière op de 100 meter zoals ze die 18 jaar geleden in Japan was begonnen: met onstuitbare snelheid, kracht en controle. Het was een duidelijk eerbetoon aan Jamaica, het land dat tijdens haar hele twintigjarige topsportcarrière onvoorwaardelijk achter haar had gestaan.
In die decennia van dominantie, van het moment dat ze in 2008 als eerste Caraïbische vrouw olympisch goud op de 100 meter won, tot haar terugkeer als wereldkampioen in 2019 na de geboorte van haar zoontje Zyon, was Shelly-Ann het toonbeeld van dualiteit. Ze liet zich langdurig gelden op het kortste en meest intense atletiekonderdeel, straalde vrouwelijkheid en zelfexpressie uit in een fysiek veeleisende sport, en bewees dat het moederschap en sportieve topprestaties naast elkaar kunnen bestaan.
Wat atleten in het algemeen, en meisjes in het bijzonder, kunnen leren van Shelly-Ann, is de moed om je eigen wedstrijd te lopen, op jouw voorwaarden. Om erop te vertrouwen dat je niet gedefinieerd wordt door de tegenslagen waarmee je te maken krijgt, maar door de manier waarop je ermee omgaat. En het besef dat zolang je in jezelf gelooft en hard en gedisciplineerd werkt, dat evenwicht mogelijk is. Tussen dromen en familie, carrière en geschiedenis schrijven.
Dus voor die boodschap en voor die 276 ongelofelijke wedstrijden en finishes: Shelly-Ann, bedankt.
Hieronder vind je een kijkje achter de schermen in Tokio bij de laatste dagen van de carrière van deze G.O.A.T.
In de loop van haar twintigjarige topsportcarrière is Shelly-Ann Fraser-Pryce uitgegroeid tot de sprinter met de meeste medailles op de 100 meter ooit, met onder meer drie olympische gouden medailles en vijf wereldtitels.
Shelly reisde samen met haar man Jason en hun zoon Zyon (8) af naar Tokio. Die laatste volgde zijn eerste weken school op afstand, zodat hij die laatste wedstrijd van zijn moeder kon meemaken.
De impact die Shelly-Anns op de sport heeft gehad, gaat veel verder dan haar prestaties op de 100 meter. Met haar twintig jaar in de top van de atletiekwereld heeft ze talloze atleten en jonge vrouwen geïnspireerd.
Een fan stapte op Shelly af en vervolgens vergeleken ze elkaars nail art.
In haar hele carrière is Shelly-Anns geloof onmisbaar geweest. En nog steeds gaat ze thuis in Jamaica elke week naar de kerk.
Voor haar kwalificatiewedstrijd op zaterdag koos Shelly-Ann voor levendig regenboogkleurig haar, een ode aan haar vele looks die we al voorbij hebben zien komen.
Vorige zomer maakte Nike een Electric Pack Maxfly 2 spike voor Shelly-Ann in felrood met drie kristallen in de hak, die staan voor de geboortestenen van haar grootmoeder, haar zoon en haarzelf.
In de halve finale op zondagavond liep Shelly-Ann in Tokio een tijd van 11:00 seconden. Haar laatste 100 meter was daarmee een fluitje van 'n cent.
Toen Shelly-Ann Fraser-Pryce voor de allerlaatste keer werd aangekondigd, barstten de bijna 60.000 fans in het Olympisch Stadion in Tokio uit in een luid gejuich.
Ze kwam als zesde over de finish en omhelsde haar teamgenoot Tia Clayton, die het zilver veroverde. Zo gaf dit powerhouse het stokje door aan de volgende generatie.
De laatste wedstrijd was er een van dankbaarheid, aldus Shelly: ze haar hoofdstuk in Tokio kunnen afsluiten – op haar eigen voorwaarden, op haar eigen manier.
