Hoe een professioneel hardloper helpt om het tempo te bepalen bij recordtijden
- 4-6-2025
Erin Wallace naderde het 600-meterpunt op het rechte stuk in Xiamen in China en zette alles op alles. Vanuit haar ooghoek zag ze het knipperende blauwe licht naast haar voeten dat haar achter zich probeerde te laten.
Erin was één van de twee hazen voor wereldkampioen Faith Kipyegon op de 1000 meter tijdens de Diamond League in april. Hazen, of pacers, zorgen ervoor dat ten minste één hardloper tijdens een wedstrijd op het juiste tempo loopt om een bepaalde tijd neer te zetten, meestal een record. In dit geval probeerde Faith de 1000 meter in minder dan 2.28,98 te lopen, een wereldrecord dat al 27 jaar staat.
Erin weet hoe ze een nauwkeurig tempo moet aanhouden. In Londen in 2024 was de 24-jarige atleet uit Schotland haas voor teamgenoot en Nike atleet Keely Hodgkinsonop de 800 meter. Na 500 meter stapte ze van de baan en keek ze toe hoe Keely door de tweede ronde vloog en het Britse nationale record verbrak met een eindtijd van 1.54,61.
Fysiek hebben tempo maken en wedstrijdlopen veel overeenkomsten. Maar mentaal zijn ze behoorlijk verschillend.
Als haas moet je een balans vinden tussen twee prioriteiten: je loopt een wedstrijd namens iemand anders, terwijl je ondertussen tegen je eigen fysieke grenzen strijdt.
"Dat je een snelle tijd kunt neerzetten betekent niet automatisch dat je je tempo kunt aanpassen aan de tijd van een ander."
Erin Wallace, Nike atleet en professionele haas
Het startschot
Op een middellange afstand zoals de 1000 meter in Xiamen kun je zien hoe constant een goede haas moet kunnen lopen. Erins coach, Trevor Painter, stelde voor om de wedstrijd rustig te beginnen. Het startschot klinkt en de wedstrijd begint. Omdat ze als derde hardloper gezien vanaf de buitenbaan begon, moest ze flink aanzetten in de eerste 50 meter om voorop te komen. Maar bij het 200-meterpunt gaf de klok 29,4 aan, iets langzamer dan het wedstrijdtempo van 28,8. Ze moest een tandje bijzetten. Snel genoeg? Te snel? Te langzaam? Dit gaat continu door het hoofd van een haas. Toen ze bij de 400 meter kwam, had ze een tijd van 59,38, bijna gelijk met het knipperende licht rond de binnenbaan, een licht dat als digitale haas fungeert.
"Bij Diamond League-wedstrijden heb je op elk 100-meterpunt een klok staan. Maar je moet ook vanbinnen kunnen aanvoelen wanneer je je tempo moet aanpassen", zegt Erin. "Dat je een snelle tijd kunt neerzetten betekent niet automatisch dat je je tempo kunt aanpassen aan de tijd van een ander."
Tijdens de wedstrijd
Je hebt de tijd op de klok, en de tikkende klok in je lichaam, die je vertelt om langzamer of sneller te gaan. Erin vertelt dat tempo maken op verschillende afstanden weer andere vaardigheden vereist. Bij kortere afstanden loop je op sprintsnelheid en vertrouw je meer op het licht. Je atletische vermogen is de barometer. Bij langere afstanden is er meer ruimte voor strategische fouten.
"Als haas leer je om je hyperbewust te zijn van je lichaam en je omgeving", zegt Erin. "Je bent je bewust van je positie op de baan. Van de timers in het stadion. En vooral van alles wat de wedstrijd kan verstoren, bijvoorbeeld de invloed die je hebt op andere hardlopers wanneer je afzwaait."
En dan uitstappen
Bij de laatste 400 meter zwaaien de meeste hazen af terwijl de andere hardlopers de laatste ronde ingaan. Hier zijn allerlei obstakels waar je over zou kunnen struikelen: de binnenrail, de klok, de apparatuur voor het elektronische scorebord. Tijdens de wedstrijd in Xiamen zag Erin dat het op de laatste 20 meter waar ze wilde uitstappen "wel heel druk was" door een advertentiebord op de grond waardoor ze niet makkelijk weg kon komen. Ze had eroverheen moeten springen of een gat moeten vinden ongeveer 2 meter na de finish en dan gauw opzij gaan.
Net voor de advertentie wist ze een opening te vinden. Ze ging ervoor en haalde het maar net.
"Wanneer je afzwaait," zegt ze, "wil je dat de hardloper die jou volgt er zo goed mogelijk voor staat."
Dat was in ieder geval het geval voor Faith, die met gemak de 1000 meter won, maar wel op een haar na het wereldrecord miste. Die lessen zal ze meenemen bij haar volgende uitdaging: haar poging om de mijl in minder dan 4 minuten te lopen in Parijs op 26 juni.
Erin over Faiths gewaagde doel: "Het is bizar", zegt ze. "Wanneer je zo nauw met haar samenwerkt, zoals ik heb gedaan afgelopen seizoen, zie je pas echt hoeveel talent ze heeft." Erin voegt eraan toe dat ze het een eer vindt dat ze een onderdeel is van de weg naar Breaking4. "Als haas heb je de kans om deel uit te maken van het verhaal van een andere hardloper", zegt ze. "Ik vind het inspirerend dat ik een rol kan spelen in haar poging om die tijd te verbreken."